Kwarto - Act 1, Scene 1 (Part 2)

(Vignette over monologue or monologue over vignette... However way you would like to put it.)

WINTER

Nung bata ako... Laging nam-murder ang pangalan ko. Kung hindi WINNER, WEEN-TEER ang tawag sa'kin, o di kaya WEEN-TEHR... Meron pa, WINE-TEHR. Nakakagulat dahil napaka-simpleng pangalan lang naman, pero siguro dahil wala talaga sa konsepto ng mga Pilipino ang iba't ibang season, lalo na ang winter season, eh, hindi narin siguro nakakapagtaka. Pero nakakainis... Kasi tuwing tinatawag ako, feeling ko ang bantot ng pangalan ko.

(Young Winter comes home from school)

Winter's Mom

Hi Anak. How was school?

Winter

I hate you!

Winter's Mom

Anak... Baket?

Winter

I hate you. I hate you. I hate you... (Slams room door)

Pero kahit na parang mabantot ang pangalan ko. Masaya naman ang kabataan ko... At dahil matalino, g'wapo, di pa masyadong macho, at humble ako, paborito ako ng mga teachers ko mula kinder hanggang college.

(Scenes of Winter at school from kindergarten through college being favored by teachers. Pauses at college scene...)

Pero teka... Wag muna tayo sa college. Highschool muna.

Highschool ang pinakamasayang parte ng buhay ko. Marami din siguro ang magsasabi nito. Dahil masaya naman talaga ang highschool. It's when you're old enough to know, but young enough to just go for it. Hahaha.

(Scenes of Winter in highschool being all highschool-y)

Pero sa totoo lang... Aaminin ko... Kaya lang talaga highschool ang pinakamasayang parte ng buhay ko ay dahil dun ko nakilala ang asawa ko.

Si Summer.

Ang corny namin no? Summer and Winter. Akala mo cheesy-ng loveteam lang sa pelikula. Pero totoo. Summer talaga ang pangalan n'ya.

At kung gaano ka-opposite ng pangalan namin...

...ganon din ka-opposite ang ugali namin.

Ayoko ng tocino... Favorite food n'ya yun. Gusto ko ng peanut butter... Allergic s'ya sa nuts. Ayokong ayoko ng bakyang Pinoy movies at mga teleserye... Iniiyakan n'ya yun at hindi lang yun, sinusubaybayan pa ang mga tabloid stories ng kung sino sinong mga artista...

Pero kahit na magka-ibang magka-iba kami. Dalawang bagay ang talagang pinagkakasunduan namin...

...Ang pagmamahalan namin.

Naks. Ang corny ko.

...At ang pagbigkas ng pangalan ko.

(Scenes of Winter meeting different people saying his name wrong ending with scene of Summer meeting Winter for the first time.)

Sa wakas! May naka-pronounce din ng tama sa pangalan ko. At yun na yun.

Love at first sight. Minahal ko s'ya at minahal n'ya ako at nagpakasal kami.

The end.

Mali.

I hated her. And she hated me. ...At first.

Ang weirdo din kasi ni Summer. Lumaki kasi sa Europe, kaya kung anu-anong kaweirdohan ang nalalaman. Minsan hindi ko talaga s'ya maintindihan ... Literal na hindi ko s'ya maintindihan. Kakaiba kasi mag-Tagalog parang French parin ang salita. ...Pero tuwing binibigkas n'ya ang pangalan ko, for a split second, para akong lumulutang sa ere patungo sa langit.

Naisip ko ang ganda pala ng pangalan ko...

(Winter comes home from school)

Winter's Mom

Anak! Gutom ka ba? May pagkain d'yan... At ito binilhan kita ng sabon... At mga...

Winter

I love you!

Winter's Mom

Ano ba? Grocery lang eh...

Winter

The best ka talaga. Good choice, Ma. Galing. I love you. I love you. I love you. Ang ganda ng pangalan ko! (Slams room door.)

Winter's Dad

Ano meron?

Winter's Mom

Ma.

Buong first year... Akala siguro ng magulang ko nasisiraan na ako ng bait. Buti na lang nung second year, naging mag seatmate kami ni Summer at unti-unti na akong nasanay sa kanya.

Masaya naman pala s'yang katabi

...At...

...Sweet pala s'ya.

...paminsan minsan.

...O baka akala ko lang sweet, pero minumura na ako. French parin kasi ang salita eh.

Sa kalagitnaan ng second year, nag-reshuffle ng seats.

Bigla ko s'yang na-miss...

Yung mga kinaiinisan ko sa kanya noon, yun yung mga hinahanap-hanap ko nung pinaghiwalay kami.

Ganon naman yata talaga eh, di'ba?