Dear Sunday,

Sana lahat ng tao naiintindihan ako. Pero siguro pag nangyari yun, babaguhin ko na naman ang sarili ko... Panggulo lang. Masaya kayang maging magulo. Ang sarap ng feeling nung pinagtitinginan ka ng mga tao na parang halos pandirihan ka na, kasi ang weird mo.

Ang gulo no? Sabi ko naman kasi sa'yo magulo ako. Kulit mo din eh.

Minsan naiisip ko... Paano kaya kung magising na lang ako isang araw ng masaya. Sabagay, hindi naman ako malungkot. Masaya naman siguro ako, hindi lang ako sigurado... Siguro.

Paano kaya kung hindi ako matangkad? Ang hirap siguro. Ang dami kong hindi maabot... Sabagay, kahit ngayon na matangkad ako, madami rin naman akong hindi naabot, kaya patas lang siguro, pero di rin ako sigurado, eh.

Nakakatawa... Kasi minsan naiisip ko, paano kaya kung magkatuluyan tayo? Nakakatawa kasi alam kong hindi naman yun magkakatotoo. Hindi naman kasi ako ganon kaganda eh... Di'ba? Pero sabagay, sabi nila "beauty is in the eyes of the beholder"... Siguro nga totoo yun. Siguro maganda naman talaga ako, ikaw lang ang hindi mapakali at hindi sigurado.

Shallow ka kasi. Ampanget panget mo naman. Actually, hindi ka naman talaga panget. Siguro naiinis lang ako kasi malapit na naman mag-Valentine's Day at kung anu-anong memorya na naman ang bumabaha sa utak ko... O baka talagang salbahe lang ako at siguro trip lang kitang tawagin na panget, kasi trip kong manggulo. Siguro... Pero siguro hindi. Ewan ko. Di ako sigurado. Magulo nga ako eh. Sabi ko naman sa'yo diba?


As Always,
D.